chromatografie - dun laag

• Scheikunde
• MBO
• Studiejaar 2

Dunne laag chromatografie

Thin layer chromatography

Bij dunnelaagchromatografie (of TLC, Thin Layer Chromatography) zijn de mobiele fase en stationaire fase respectievelijk vloeibaar en vast. De stationaire fase is meestal een polaire stof en de mobiele fase kan

bestaan uit zowel een enkelvoudig solvent als een mengsel van solventen.

TLC is een vlugge, goedkope en relatief gevoelige methode voor:

 de bepaling van het aantal componenten in een mengsel

• de controle van de identiteit van een stof

• het volgen van reacties

• het zoeken naar omstandigheid voor kolomchromatgrafie

• de analyse van fracties bekomen met kolomchromatografie

TLP of HPTLC? zoek op; welke is beter?

High performance thin layer chromatografie

Er kunnen een aantal verbeteringen worden aangebracht in de basismethode van dunnelaagchromatografie om de verschillende stappen te automatiseren, de bereikte resolutie te verhogen en nauwkeurigere kwantitatieve metingen mogelijk te maken.

Polaire en adsorberend

De stationaire fase bij TLC bestaat meestal uit een polaire en

adsorberende stof zoals aluminium- of siliciumoxide die zeer fijn gemalen wordt en gehecht wordt op een dragerplaatje (glas, kunststof of aluminium). De mobiele fase kan bestaan om uit het even welk organisch solvent of mengsel van solventen.

Principe

 we nemen een kijkje op moleculair niveau. Alle vormen van chromatografie zijn gebaseerd op de uitwisseling en het evenwicht

tussen twee fasen. Als men silicagel gebruikt als stationaire fase wordt

deze uitwisseling beïnvloed door adsorptiefenomenen.

vrij: moleculen die volledig opgelost zijn in de mobiele fase

• geadsorbeerd: moleculen gebonden op het oppervlak van de

vaste stationaire fase

Het eluens (mobiel fase) lost componenten op en voert ze mee door de stationaire fase. elutiesnelheid hangt af van:

1. oplosbaarheid van de componenten
2. affiniteit van de componenten met stationaire fase
3. affiniteit van het elutiemiddel met de stationaire fase
4. aantal moleculen in het component

stelling:
hoe sterker het eluens zelf geadsorbeerd wordt door de stationaire fase der te effectiever elueert het.

stelling:
hoe meer polair het eluens, des te sterker is de eluetie.

vervolg vorige vraag

werkwijze 

- in de ontwikkelkamer: eluens eerst 10 minuten stabiliseren (evenwicht, verdamping)

- startlijn aangeven op de plaat met stationaire fase

- 5 μl monster opbrengen onderaan de plaat en in het eluens zetten in de kamer

- zowel monster als standaard tegelijkertijd analyseren (identieke omstandigheden)

vervolg werkwijze

- na elutie wordt de plaat gedroogd en volgt detectie door:

a. zichtbare gekleurde componenten

b. m.b.v. fluorescentie-indicatoren en bestraling met UV-lamp

c. door chemische reactie (plaat besproeien met reagens)

beoordeling resultaat: de Rf-waarde is afhankelijk van:

- type stationaire fase

dikte van de stationaire fase

- polariteit van eluens

-ionconcentratie en zuurgraad van het eluens

- scheiding van mobiele fase tijdens elutie

- hoeveelheid opgebracht materiaal

- dampsamenstelling in de ontwikkelkamer

- temperatuur

beste materiaal voor de stationaire fase 

de Rf-waarde van Chlorofyl-a met het eluens ethanol is bepaald op 0,40, als het eluens vervangen wordt door hexaan wordt de Rf-waarde hoger

waar

niet waar

zoek op: wat kan je vinden over kolomchromatografie?

tips en tops over de laatste 2 lessen