Een canard (het Franse woord voor "eend") betekent in de journalistiek een bericht dat na publicatie niet waar blijkt te zijn.
In het Vlaams gebruikt men doorgaans de term kwakkel.[1] Na een canard volgt doorgaans een rectificatie.
In YouTube wordt vaak gebruik gemaakt van clickbait. Clickbait is een manier waarop je interesse wekt bij jouw potentiële kijker. De lezer krijgt net voldoende informatie om nieuwsgierig te worden, maar niet genoeg om die nieuwsgierigheid te bevredigen. Interesse opwekken lijkt in eerste instantie toch niet verkeerd? Nee, dat klopt. Maar bij clickbait gebeurt het op een overdreven en gedramatiseerde manier met als doel dat er heel veel op geklikt wordt om bijvoorbeeld extra reclame-inkomsten te ontvangen. Hier kan dan sprake zijn van een zekere vorm van misleiding.
Desinformatie wordt geproduceerd door mensen die doelbewust hun publiek willen bedriegen, zodat die iets anders gaan geloven dan de waarheid. Ze is psychologisch gezien dermate krachtig, dat wanneer desinformatie succesvol verspreid wordt, ze door het publiek geaccepteerd wordt als feit. Dit kan zo ver gaan, dat als de betrokkenen later de echte waarheid onder ogen krijgen, dit zelfs kan leiden tot ontkenning daarvan.
Een parodie of persiflage is een spottende nabootsing van een gedicht, lied, film, toneelstuk, verhaal of andere kunstzinnige uiting. Vaak worden hierbij herkenbare eigenschappen van het origineel overdreven of uitvergroot.
Propaganda kennen we tegenwoordig als (eenzijdige) politieke of religieuze reclame. Propaganda is een soort communicatie die als doel heeft om het gedrag of de houding van een gemeenschap te beïnvloeden in de richting van de eigen positie/stellingname. Het beheerst de media en wordt door de zenders vaak over een langere periode herhaald.
Letterlijk betekent ‘propaganda’: ‘dat wat voortgeplant moet worden’. De term is etymologisch ontleend aan het Latijnse werkwoord propagare, wat voortplanten, groeien of uitbreiden betekent. Het begrip werd in 1622 voor het eerst in de Rooms-Katholieke Kerk gebruikt. Paus Gregorius XV (1554-1623) richtte in dat jaar de Congregātiō dē Propagandā Fide op, vertaald: ‘De congregatie voor de verbreiding van het geloof’. Dit was een comité van kardinalen die zich actief bezighielden met de verspreiding van het rooms-katholicisme.
Er zijn verschillende soorten desinformatie: mis- en disinformatie. Misinformatie is onjuiste informatie die verspreid wordt zonder dat er sprake is van bewuste misleiding. Disinformatie wordt juist wèl verspreid met het actieve doel om mensen te misleiden. Dit doel kan een financiële, politieke en/of ideologische motivatie hebben. Of complottheorieën vallen onder mis- of disinformatie, hangt van de zender af. Vaak is er in het begin sprake van bewuste misleiding en dus van disinformatie. Maar ook een ontvanger, die de disinformatie gelooft, kan vanuit dit geloof de theorie verder verspreiden. Dan is er sprake van misinformatie, omdat deze persoon echt in de theorie gelooft en dus niet het doel van misleiding heeft. Zo wordt het wel heel moeilijk te zien wie wat met welk doel verspreidt.
Bij een hoax wordt een waarschuwing per e-mail, of op sociale netwerken, verspreid. De informatie is niet waar, maar wordt als de waarheid gepresenteerd. Je wordt gevraagd het bericht met zo veel mogelijk mensen te delen.