een stoornis waarbij iemand moeite heeft om gerichte bewegingen uit te voeren of , terwijl er geen verlamming of spierzwakte is. De persoon weet wat hij wil doen, maar zijn lichaam voert het niet goed uit.
je kunt ook spraakapraxie hebben.
je hebtmoeite heeft met het coördineren van de spieren die nodig zijn voor het spreken, ondanks dat de spieren zelf niet verlamd zijn. Het probleem ligt in het vermogen om de juiste bewegingen voor spraak te plannen en uit te voeren. Mensen met spraakapraxie hebben vaak moeite om woorden correct uit te spreken, kunnen moeite hebben met het vormen van klanken en kunnen onduidelijke of verminkte spraak hebben.