Ook onder de Joden in Europa in de 19e eeuw ontstond een vorm van nationalisme. Joden waren altijd een minderheid geweest en werden vaak gediscrimineerd.
Bij veel Joden ontstond de wens om een eigen land op te richten, Israël. Zij voelden zich één volk met een eigen geloof en tradities. Dit land moest liggen in het gebied waar de Joden ooit door de Romeinen verdreven waren.
Daarom werd dit Joodse nationalisme het zionisme genoemd. Met 'Zion' werd Jeruzalem bedoeld.