Miskraam en Abortus, bloedverlies 1 ste trimester

• Verpleging en verzorging
• MBO
• Studiejaar 2

Miskraam / Abortus

Bloedverlies 1 ste trimester 

Bloedverlies tijdens de eerste helft van de zwangerschap

Bloedverlies in de eerste maanden komt bij 1 op de 5 zwangerschappen voor. In de helft van de gevallen is er niets aan de hand. Bij licht bloedverlies zonder buikpijnklachten is er meestal niets aan de hand. Licht bloedverlies kan duiden op een innestelingsbloeding of een wondje aan de baarmoedermond. Sommige vrouwen hebben licht bloedverlies op het moment dat ze zouden menstrueren. Flink bloedverlies met stolsels en weefsel duidt op een miskraam.

Miskraam /Abortus 

Abortus

Een miskraam komt vaak voor. Ongeveer 1 op de 5 zwangerschappen eindigt in een miskraam.

Een spontane afbreking van de zwangerschap, abortus of miskraam komt dus bij 10 tot 15 % van de zwangerschappen voor. In Nederland spreekt men over abortus bij een spontane zwangerschapsafbreking tot 16 weken, maar er wordt ook wel een termijn van 20, 22 of 24 weken gehanteerd. 90 % van de miskramen vindt echter plaats in de eerste 14 weken. Vanaf 22 weken spreekt men van extreem prematuur. Vanaf 24 weken kan een kind levensvatbaar zijn.

Bij een spontane abortus blijkt het vaak te gaan om een natuurlijke selectie van embryo’s met een afwijking. Het percentage kan niet met zekerheid worden bepaald, omdat een bevrucht eitje uitgestoten kan worden zonder dat de vrouw wist dat ze zwanger was. 

Een abortus komt vaker voor bij een vrouw die:

ouder is dan 35 jaar;

ongezonde voedingsgewoonten heeft;

rookt en/of alcohol gebruikt;

afwijkingen van de baarmoeder heeft;

diabetes heeft.

De vrouw kan afwachten tot alle weefsel is uitgestoten. Vaak wordt medicatie gegeven om de vrucht en het weefsel uit te stoten. 

Soms kunnen ze ook een curettage ondergaan. 

Wanneer  het afwachten gepaard gaat met te veel bloedverlies of te lang duurt dan zal altijd een curretage plaats vinden.  

Een miskraam brengt niet alleen lichamelijke, maar ook psychische gevolgen met zich mee. Vrouwen ondergaan een rouwproces en kunnen gaan twijfelen aan hun vermogen om kinderen te krijgen. De omgeving reageert niet altijd steunend. Zij zijn ook niet altijd op de hoogte van het bestaan van de zwangerschap.

Een abortus kan ook worden opgewekt. Er is dan sprake van abortus provocatus. Dit is het geval als een zwangerschap wordt afgebroken, omdat het kind ernstige afwijkingen heeft of omdat de zwangerschap ongewenst is.

Molazwangerschap

Bij 1 op 2000 zwangerschappen is sprake van een molazwangerschap (mola hydatidosa). Er is geen vrucht maar een druiventrosvormige woekering van blaasjes met vocht. De buik groeit sneller dan verwacht wordt. De HCG-waarde in de urine van de vrouw is hoog. De vrouw verliest veel bloed en er kunnen zich verschijnselen voordoen van pre-eclampsie, zoals verhoogde bloeddruk, oedeem en eiwitten in de urine. Bij onderzoek blijkt dat alleen vaderlijke chromosomen aanwezig zijn. De molazwangerschap wordt door een curettage verwijderd. Daarbij wordt de baarmoeder in het ziekenhuis onder verdoving schoongemaakt.

Buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap (extra-uteriene graviditeit, EUG) is sprake als de bevruchte cel zich niet in de baarmoeder, maar bijvoorbeeld in de eileider, buikholte of eierstok nestelt.

Als de vrucht gaat groeien, leidt dit tot hevige buikpijn. Ook bloedverlies kan een teken zijn, maar het bloed kan ook in het lichaam blijven en daardoor niet zichtbaar zijn. 

De kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is groter na een sterilisatie of wanneer je zwanger wordt bij een  spiraaltje. Het komt vaker voor bij vrouwen die ontstekingen hebben gehad in eileiders, bijvoorbeeld door geslachtsziekten.

Als de eileider scheurt voelt de vrouw door zenuwprikkeling pijn in de schouder of in de bovenbenen. Afhankelijk van de plaats waar de vrucht zich bevindt, wordt met een behandeling gewacht, de groei van de vrucht wordt met cytostatica geremd of er wordt operatief ingegrepen.

Tijdens de zwangerschap kan bloedverlies optreden. Er wordt onderscheid gemaakt tussen bloedverlies in de eerste helft of in de tweede helft van de zwangerschap.

                 Oorzaak                                            Eerste of tweede helft problemen ?                                  

Een voorliggende placenta                                                                                              

  Een innestelingsbloeding                                                                                                  

Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap                                                             

Een molazwangerschap                                                                                                     

Een ingegroeide placenta                                                                                                   

Een miskraam                                                                                                                         

Wat is een miskraam?

1. Een medische ingreep
2. Een vruchtbaarheidsprobleem
3. Verlies van een zwangerschap voor 24 weken
4. Een type van bevalling

Wat zijn mogelijke oorzaken van een miskraam?

1. Te veel beweging
2. Chromosomale afwijkingen
3. Stress tijdens de zwangerschap
4. Hormoonproblemen

Welke symptomen wijzen op een miskraam?

1. Bloedverlies
2. Verlies van eetlust
3. Hoofdpijn
4. Buikpijn

Wanneer komt een miskraam het meest voor?

1. In de tweede trimester
2. Bij de bevalling
3. In het eerste trimester
4. Na de geboorte

Wat te doen na een miskraam?

1. Geen hulp zoeken
2. Medisch advies inwinnen
3. Onmiddellijk opnieuw proberen
4. Rust nemen

Wat kan een oorzaak zijn van bloedverlies?

1. Infectie
2. Vroeg zwangerschapsverlies
3. Ectopische zwangerschap
4. Hoge bloeddruk

Is bloedverlies altijd gevaarlijk?

1. Afhankelijk van de hoeveelheid
2. Niet altijd
3. Ja, altijd gevaarlijk
4. Nooit gevaarlijk

Wat moet je doen bij bloedverlies?

1. Zomaar medicijnen nemen
2. Geen zorgen maken
3. Arts raadplegen
4. Rust nemen

Wanneer is bloedverlies meestal normaal?

1. Bij elke zwangerschap
2. Rond de innesteling
3. Bij hormonale veranderingen
4. Bij een gezonde zwangerschap

Wat is het eerste trimester?

1. De laatste 12 weken
2. De eerste 12 weken
3. De eerste drie maanden
4. De tweede trimester

Wat is een mogelijke oorzaak van bloedverlies?

1. Vroeggeboorte
2. Placenta previa
3. Hoofdpijn
4. Verkoudheid

Wanneer moet je naar de dokter?

1. Bij pijn in de buik
2. Bij misselijkheid
3. Bij vermoeidheid
4. Bij hevig bloedverlies

Wat is een symptoom van placenta previa?

1. Geen pijn
2. Zware hoofdpijn
3. Koorts
4. Heldere bloedingen