De deur naar de kelder stond op een kier. Die deur zat altijd op slot. Altijd. Ze liep dichterbij. Op de deur zaten krassen. Lange, diepe krassen. En nu hoorde ze het.
Een ademhaling, heel zacht, vanachter de kelderdeur.
Langzaam strekte Lena haar hand uit naar de deurknop. Ze slikte. Haar vingers raakten het koude metaal—