Soaps, Hollywood, Reclame- en filmmuziek

• Kunst
• Middelbare school
• havo
• Leerjaar 4,5

Soaps, Hollywood, Reclame- en filmmuziek

“In the future, everyone will be worldfamous for fifteen minutes”' – citaat van

Andy Wharhol 

Soap (opera)

De eerste soaps waren in de jaren dertig op de radio te horen. Een zeepfabrikant maakte een serie over alledaagse situaties en mensen. De afleveringen duurden 15 minuten, en 3 minuten daarvan was reclame voor de zeep.

De soap

- Cliffhanger

- Melodramatisch (gericht op sentiment van de kijker, in de dialogen en speelstijl) 

- Gericht op vermaken/betrekken publiek

- Commercieel concept, niet gericht op vernieuwing van de kunst

- Lagere kunst

Cultuurindustrie

“Kunst in het tijdperk van zijn technische

reproduceerbaarheid”. Walter Benjamin

beschreef hoe kunst radicaal veranderde

door de invloed van de

reproduceerbaarheid van bijvoorbeeld

fotografie en film.

Walter Benjamin

De marxistische

filosofen zagen film bijvoorbeeld als een

product van de massacultuur. Film wordt

door de markt gemanipuleerd en is gericht

is op de smaak van de massa, waarmee

deze kunst niet autonoom (onafhankelijk/

zelfstandig) is, maar bepaald wordt door

de heersende macht van het kapitalisme

Hollywood

- Blockbusters 

- Cultuurindustrie / Filmindustrie 

- Massacultuur 

- Véél reclame (posters/tv-reclame) 

Kenmerken van een blockbuster

• Duidelijk plot 
•  Eenvoudige, duidelijke karakters
• Happy end 
• Filmische middelen moeten technisch perfect zijn: special effects zijn belangrijk
• Montage en de camerabeweging zijn gericht op het vasthouden van de aandacht
• Wereldwijd op 1 moment in premiere gaan 
• Vooraf: heel veel reclame

Reclame- en filmmuziek

Arthouse/filmhuisfilms

Film is ook een kunstvorm. Er zijn filmmakers die onafhankelijk/autonoom wilden blijven. Zij wilden geen blockbusters maken, om het grote publiek te pleasen en alleen commercieel succes te hebben. Zij wilden de wereld van de filmkunst doorontwikkelen en vernieuwen. Je zou hen de avant-garde uit de wereld van de kunstzinnige film kunnen noemen. 

Dogma 95

Een zweeds verbond tussen Lars van Trier en Thomas Vinterberg. Zij schreven een manifest, waarin ze regels vastlegden over hoe zij op een zo puur mogelijke manier film wilden maken.

Manifest van Dogma 95

De eed van zuiverheid

"Ik zweer mij te onderwerpen aan de volgende regels, opgesteld en bevestigd door Dogma 95:

Lars von Trier, Thomas Vinterberg"

• Opnames dienen op locatie plaats te vinden.
• Rekwisieten en decors mogen niet worden toegevoegd (als een bepaald rekwisiet noodzakelijk is voor het verhaal, moet een locatie worden gekozen waar dit rekwisiet aanwezig is). 
  
• Geluid dient nooit los van de beelden te worden gemaakt, of andersom. (Muziek mag niet worden gebruikt, tenzij aanwezig waar de scène wordt gefilmd.)
  

• De camera dient in de hand te worden gehouden. Elke beweging of fixatie die uit de hand kan worden bereikt is toegestaan. (De film dient niet plaats te vinden waar de camera staat, schieten dient plaats te vinden waar de film plaatsvindt.) 
• De film dient in kleur te zijn. Speciale belichting is niet toegestaan. (Als er te weinig licht is, moet de scène worden afgebroken of dient een enkele lamp aan de camera te worden bevestigd.)
• Optische effecten en filters zijn verboden.

• De film mag geen oppervlakkige actie bevatten. (Moorden, wapens etc. dienen niet voor te komen.)
• Vervreemding in tijd en plaats is verboden. (Dat wil zeggen dat de film plaatsvindt in het hier en nu.)
• Genrefilms zijn niet toegestaan. 
• Het filmformaat is Academy 35 mm. 
• De filmregisseur wordt niet genoemd op de aftiteling.

Verder zweer ik als regisseur af te zien van persoonlijke smaak. Ik ben niet langer een kunstenaar. Ik zweer af te zien van het creëren van een 'werk', omdat ik het moment belangrijker vind dan het geheel. Mijn uiteindelijke doel is om de waarheid uit mijn karakters en omstandigheden te dwingen. Ik zweer dat te doen met behulp van alle beschikbare middelen en ten koste van elke vorm van goede smaak en elke esthetische overweging.

Zo zweer ik mijn EED VAN ZUIVERHEID.

Kopenhagen, maandag 13 maart 1995.

Namens DOGMA 95

Arthousefilms/filmhuisfilmmakers

- Willen zich kunstzinnig vernieuwen, zien de film als een kunstvorm

- maken hun films meer autonoom dan de producenten van blockbusters

- Worden gefinancierd met subsidiegelden

- De filmhuizen zijn kleinere bioscopen, met kleinere bezoekersaantallen

Een filmhuisfilm kan soms heel experimenteel zijn en slechts voor een kleiner publiek interessant. Soms echter is een filmhuisfilm ook toegankelijk voor een groter publiek, en wel commercieel ook succesvol