Introductie Thema Publieksbemiddeling

• Inleiding in Kunsteducatie
• Hoger onderwijs

‘Michael Borremans heeft een nieuwe tentoonstelling lopen in galerie Zeno X in Antwerpen maar geeft liever niet te veel context. Hij wilt de kijker zelf laten kijken, zonder die gevraagde context of zonder tekst. Hij prefereert ook niet samen met zijn werk in beeld te komen om zijn werk geïsoleerd te presenteren. Borremans is een voorstander om de kijker een eigen verhaal te laten maken bij de beelden.’

AKKOORD

NIET AKKOORD

‘Ik vind het heel lastig om bij je werk aanwezig te zijn terwijl andere mensen naar je werk kijken. Dat vind ik iets zeer onwennig. (Wat is er dan gène?) Ik weet het niet, ja, een soort,...het lijkt dan ook zeer snel alsof je staat te paraderen. Alsof je beker op tafel staat en zegt: kijk, ik heb die gewonnen. (Er zijn dan ook mensen die zich verplicht voelen om iets te komen zeggen over foto’s) Ja, vandaar dat ik dat vaak niet doe.’

AKKOORD

NIET AKKOORD

‘A friend recently told me that the weak thing about my work is that I name too much, give too much context, leave too little to the imagination of the spectator, that I take the spectator by the hand too much. I thought about it for a long time and emailed him afterwards that that’s the weakness I’m looking for. Apparently I’m someone who even with Caravaggio, needs context before I can read the work (not explanations, but context).’

AKKOORD

NIET AKKOORD

‘IEDEREEN KAN DEEL UITMAKEN VAN DE ELITE – Moeilijke kunst bestaat niet. Er bestaat alleen een publiek dat de taal van de kunst niet spreekt, en niet de moeite wil nemen ze te leren. KUNST VRAAGT INSPANNING. De verantwoordelijkheid tot begrijpen ligt bij het publiek, niet bij de kunstenaar.’

AKKOORD

NIET AKKOORD

'Als publiekswerker ben ik iemand die werkt voor en met het publiek. Het doel van dit werk is om de dialoog aan te gaan en de connectie maken tussen publiek, museum, kunst en kunstenaar. In ons museum tonen wij de kunst niet alleen om het tonen. Wij zijn ons ervan bewust dat de werken iets los kunnen maken bij de bezoekers en zij dit vervolgens willen delen. Dit faciliteren behoort tot het werk van de publiekswerker. Publiekswerk heeft ook met warmte te maken; wij zorgen dat het museum een plaats wordt waar de mensen graag willen zijn. Een open plaats waar mensen elkaar ontmoeten, waar je mag zijn wie je bent en waar je graag je tijd door wilt brengen. Om dit te bereiken moet het M HKA zo toegankelijk mogelijk zijn. Alles wat er in het museum gebeurt, moet voor iedereen bereikbaar zijn. We zijn immers allemaal mensen en ieder mens moet dezelfde kans krijgen om te participeren. Die mate van sociale inclusie willen wij nastreven, hoe utopisch dat ook overkomt. Alles moet leesbaar zijn voor iedereen, beleefbaar voor wie niet kan zien en iedereen moet binnen kunnen komen.’

AKKOORD

NIET AKKOORD

de auteur

de auteur

de auteur