30-11 2A deel 1

• Nederlands
• Middelbare school
• vmbo g, t
• Leerjaar 2

deel 1

lezen 15 minuten/doorgeven titel en schrijver boek

vragen over leesverslag? 

vandaag inleveren zakelijke brief: vragen?

instructie 4.7

Met een aanwijzend voornaamwoord (av) kun je iets of iemand aanwijzen.

deze keer, die docent, dit taartje, dat grapje

scholen, deze opstellen. 

leerdoelen

Ik herken aanwijzende en vragende voornaamwoorden.

Meestal gebruik je een aanwijzend voornaamwoord bijvoeglijk, het staat dan voor een zelfstandig naamwoord.

Voor een het-woord staat dit of dat: dit proefwerk, dat opstel.

Voor een de-woord staat deze of die: die hoek, deze vrouw, die 

Andere aanwijzende voornaamwoorden zijn: zo’n, zulke en dergelijke.

Zo’n rare film heb ik nog nooit gezien, met zulke types! Ik houd niet van dergelijke films.

Dit, dat, die en deze kun je ook zelfstandig gebruiken. Er hoort dan geen zelfstandig naamwoord bij. Ze verwijzen naar iets wat eerder is gezegd.

Dat was leuk! Kun je dit nog een keertje doen?

Mooie sneakers, die wil ik ook! Je kunt deze wel van me overnemen, ze zijn mij te klein.

Vragend voornaamwoord

Met een vragend voornaamwoord (vrv) vraag je naar een persoon of een ding. Er zijn vier vragende voornaamwoorden: wie, wat, welk(e) en wat voor (een).

Wie en wat kunnen zonder andere woorden een zinsdeel zijn.

Wie wil er nog een ijsje?

Weet jij wat moeten we leren voor Frans?

Welk(e) en wat voor (een) horen meestal bij een zelfstandig naamwoord:

Welke artiest vind jij tof?

Kun je even doorgeven wat voor (een) pizza je wilt?

Let op.

Vragende voornaamwoorden verwijzen altijd naar iets of iemand. Andere woorden aan het begin van een vragende zin zijn dus geen vragende voornaamwoorden.

Voorbeeld: 

Hoe ga jij naar de voorstelling toe?

Waarom ga jij naar de kapper?

Opdracht 1 van paragraaf 4.7 samen maken.

Daarna: zelfstandig werken aan 3.7