De chromatische toonladder bevat alle 12 tonen van onze (westerse) muziek. Dit zorgde voor een rijkere, expressieve klank en maakte complexe modulaties mogelijk.
Componisten gebruikten chromatiek om emoties te versterken, spanning op te bouwen en onverwachte
wendingen in de muziek te creëren. Het werd een kenmerkend element in de werken van componisten
als Wagner, Liszt en Chopin, waar het vaak een gevoel van drama, verlangen of mysterie oproept.