hoofdstuk 6 paragraaf 3

• Geschiedenis
• Middelbare school
• vmbo g
• Leerjaar 3

Het Israelisch-Palestijns conflict

Paragraaf  2 en 3 Oorlog, terrorisme en vredesinitiatieven

Het Israelisch-Palestijns conflict

Paragraaf  2 en 3 Oorlog, terrorisme en vredesinitiatieven

Paragraaf 2 

Je inleven

Joodse immigratie - Palestijnse problemen 

• Door de Britse toezegging van een Joods nationaal tehuis: veel Joodse immigranten (ongeveer 40.000) naar Palestina 

• Welgestelde Joden kopen veel grond van Arabische grootgrondbezitters: Palestijnse Arabieren worden van hun land gezet

Paragraaf 3

Oorlog, Terrorisme en vredesinitiatieven

Leerdoel

aan het eind van deze paragraaf :

• Kun je uitleggen hoe de staat Israel ontstaan en welke internationale gevolgen dat had.
• Kun je uitleggen welke gevolgen de stichting van Israel voor de Palestijnse bevolking had en hoe reageerde die.
• Kun je uitleggen wat er, tot 1980, is gedaan om het Israelisch-Palestijns conflict op te lossen.

De holocaust was een extra reden voor de zionisten om te strijden voor een eigen Joodse staat.

Veel Joden willen door de holocaust weg uit Europa.

Alleen een eigen Joodse staat zou de Joden bescherming geven.

Na WO II droeg Engeland het gebied over aan de VN

Joodse immigranten... 

• Tussen 1948 en 1951 verdubbelt de Israëlische bevolking van 650.000 naar 1,3 miljoen mensen (veel overlevenden van de Holocaust)

• Joodse immigranten trekken in leegstaande boerderijen en huizen (van gevluchte Palestijnse Arabieren tijdens de Arabisch-Israëlische Oorlog)

• Joden gingen akkoord, Palestijnen weigerden.

• Daarom riep de Joodse leider Ben Goerion in 1948 zelf maar hun eigen staat Israël uit. 

• 1 dag later verklaren de Arabische buurlanden de nieuwe staat Israël de oorlog

Palestijnse vluchtelingen

• Na de oorlog van 1948-1949 zijn veel Palestijnse Arabieren gevlucht naar de Westelijke Jordaanoever (toen van: Jordanië) en de Gazastrook (toen van: Egypte)

0

Zesdaagse Oorlog, 1967 

• Korte oorlog in 1967 tussen Israël en zijn buurlanden Egypte, Syrië, Libanon en Jordanië.

Zesdaagse Oorlog, 1967 

• Het sterke en moderne Israëlische leger verplettert in 6 dagen Egypte, Jordanië en Syrië
  

• Israël bezet grote stukken land: Sinaï en Gazastrook (van Egypte), Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem (van Jordanië) en de Golan (van Syrië)

Zesdaagse Oorlog, 1967 (2)

• Israël vreest een aanval van drie kanten door Egypte, Jordanië en Syrië

• Israël besluit niet af te wachten en valt zelf aan

• Het nieuwe land werd gelijk door de buurlanden aangevallen.
  

• Israël veroverde meer gebied dan door de VN was toegewezen.

Geweld als oplossing? (1)

• De uitkomst van de Zesdaagse Oorlog levert de Palestijnse Arabieren niets op

• Sterker nog: de gebieden waar naartoe ze in 1948-1949 waren gevlucht, zijn nu bezet door Israël

• Teleurstelling en frustratie zorgen voor toename nationalisme onder de Palestijnse Arabieren

Geweld als oplossing? (2)

• Palestijnse strijdgroepen gaan samenwerken in de PLO (Palestijnse Bevrijdingsorganisatie), opgericht in 1964, (leider: Yasser Arafat)

• Doelen: de vernietiging van de staat Israël, verdrijving van de Israëli's en redding van de Palestijnen (eigen Palestijnse staat)

Dit kan volgens de PLO alleen met terreur (angst zaaien bij de tegenstander door middel van geweld) worden bereikt: 

aanslagen, gijzelingen en kapingen

Israël

Palestina

Dit gebied is het beloofde land van God

In dit gebied woonden onze voorouders voor honderden jaren achter elkaar

Ons land wordt langzaam ingenomen. Zo hebben we zelf haast geen land meer over.

De VN had beloofd dat wij in dit gebied een eigenland zouden krijgen.

Wij zijn ongeveer 20% van de bevolking.

Velen van ons leven in kampen in het buitenland

Na de verschrikking van de Tweede Wereldoorlog voelen wij ons alleen veilig in een eigen staat.

De reden dat wij de macht overnemen is omdat de tegenstanders stenen en bommen naar ons gooit

Vrijwel alle buurlanden hebben een hekel aan ons, maar wij worden gesteund door de VS.

Met de intifada's willen we laten zien dat we niet langer de onderdrukking accepteren.

Zelfs het gebied dat de VN aan ons gegeven heeft, is van ons afgepakt. De VN doet hier helemaal niks aan.

 Wij hebben niet genoeg water om landbouw te kunnen drijven.

Wij willen niet meer over vrede praten zolang Hamas aanslagen blijft plegen.

Wij zijn het eens met PLO, hoewel zij vaak te ver gaan.

Het Zionisme was de begin van onze staat

Jeruzalem is onze hoofdstad en we zullen het niet meer delen (1967)

Er kan pas vrede komen als de vluchtelingen terug komen naar Israël.

Welke gebieden vallen onder de 'bezette gebieden' na de Zesdaagse Oorlog?

1. Zuid-Libanon, de Westelijke Jordaanoever en de Golanhoogvlakte
2. Gazastrook, de Westelijke Jordaanoever en de Golanhoogvlakte
3. Sanaï, de Westelijke Jordaanoever en de Golanhoogvlakte
4. Gazastrook, de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem

Jom Kipoeroorlog, 1973 (1)

• Oorlog in 1973 waarbij Egypte en Syrië onverwacht Israël aanvallen

• Jom Kipoer (Grote Verzoendag) is een Joodse feestdag: veel Israëlische soldaten zijn op verlof

Jom Kipoeroorlog, 1973 (2)

• Met veel moeite, en hulp van de Verenigde Staten, lukt het Israël om de troepen van Syrië en Egypte te verdrijven.

• Verenigde Naties grijpen, na drie weken, in op het moment dat Israël delen van Syrië en Egypte wil veroveren.

Waarom grijpt de VN in?

• De Koude Oorlog (1945-1991): Israël werd gesteund door de Verenigde Staten en andere westerse landen. De Sovjet-Unie steunde Egypte en Syrië. Oorlog in het Midden-Oosten kon de Koude Oorlog een échte oorlog worden, waarbij mogelijk atoomwapens werden ingezet.

• Olieboycot (1973): Arabische olielanden steunden Egypte en Syrië door veel minder en veel duurdere aardolie uit te voeren naar westerse landen. Landen die Israël actief ondersteunden, zoals de VS en Nederland, kregen zelfs helemaal geen aardolie meer.

Autoloze zondagen

1973

Door de olieboycot stegen de olieprijzen in Europa enorm. 

Met autoloze zondagen wilde de regering op olie (benzine) besparen.

Verandering in denken van Westerse landen

• Met aardolie hebben Arabische landen een machtig wapen in handen: de economie in Westerse landen heeft door de olieboycot een gevoelige tik gehad

• Westerse landen worden kritischer richting Israël, vooral als het gaat om de behandeling van de Palestijnen en de Israëlische onwil bij vredesonderhandelingen.

"Misschien moeten we toch eens luisteren naar de Arabische landen..."

Camp David-akkoorden, 1978 (1)

• Camp David is het buitenverblijf van de president van de Verenigde Staten

• De Amerikaanse president Carter nodigt de president van Egypte, Sadat, en de minister-president van Israël, Begin, uit om te gaan praten over vrede tussen beide landen (en dus meer rust in het Midden-Oosten)

Camp David-akkoorden, 1978 (2)

• In 1978 komen de landen tot de Camp David-akkoorden:

• Egypte en Israël erkennen elkaars grenzen
  

• Israël geeft de Sinaï terug aan Egypte, en Egypte staat toe dat Israëlische schepen door het Suezkanaal en de Golf van Akaba varen
  

• Israël stemt in met een beperkte vorm van zelfbestuur door de Palestijnen in de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever.
  

Vrede tussen 

Israël en Egypte

1979

Een jaar na de Camp David-akkoorden

wordt de definitieve vrede ondertekend

Gevolgen van 

Camp David

• Sadat en Begin ontvangen de Nobelprijs voor Vrede

• Arabische landen voelen zich verraden door Egypte: een Joods land erkennen?!

• Sadat wordt in 1981 door zijn eigen soldaten (moslim-extremisten) vermoord

• Palestijnen zijn teleurgesteld: beperkt zelfbestuur betekent geen eigen land...

• ...en het zelfbestuur stelt ook niet veel voor

Het bezoek van president Sadat aan Jeruzalem betekende het begin van een toenadering tussen Egypte en Israël. President Carter van de Verenigde Staten hielp hierbij. Uiteindelijk heeft deze toenadering geleid tot de Camp David-akkoorden.

Wat laat de prent zien over het begin van het toenaderingsproces?

1. Egypte neemt een groot risico, omdat de Verenigde Staten nog niet meewerken.
2. Egypte neemt een groot risico, omdat Israël nog niet wil meewerken.
3. Israël neemt een groot risico, omdat de Verenigde Staten nog niet meewerken.
4. Israël neemt een groot risico, omdat Egypte nog niet wil meewerken.

Arabisch-Israëlische Oorlog (1948-1949)

Israël: de Israëlische Onafhankelijkheidsoorlog

Palestijnen: al-Nakbah ('de Ramp')

• Israël wint de oorlog en verovert veel gebieden: ook gebieden die  door de VN aan de Palestijnse Arabieren waren toegezegd

• Ruim 700.000 Palestijnse Arabieren vluchten uit Israël