Neo-expressionisme is een kunststroming uit de late 20e eeuw waarin kunstenaars op emotionele, vaak rauwe en persoonlijke wijze teruggrepen op figuratie als reactie op het conceptuele en minimalistische kunst van daarvoor.
Visuele kenmerken zijn expressieve penseelstreken, felle of contrasterende kleuren, vervormde figuren en een ogenschijnlijk chaotische, spontane beeldopbouw.