AFP Hart en medicatie

• Verpleging en verzorging
• MBO
• Studiejaar 3,4

Hart en medicatie

Inhoud

Ritmestoornissen en medicatie

Meest voorkomende ritmestoornissen

Atriumfibrilleren

Atriumflutter

AVNRT

Kamertachycardie

Kamerfibrilleren

AV-blok

Bradycardie

Sick Sinus Syndroom

Wat is het verschil tussen een atriumfibrilleren en een atriumflutter?

Atriumflutter

Atriumfibrilleren

Atriumflutter

• Supraventriculaire ritmestoornis
• SVT
• Ectopische focus/pacemaker
• Oorzaken: ischemie, overvulling

AF

• Chaotische depolarisatie van de atria
  
• AV knoop laat deel door
  
• Ventriculaire slagen zijn onregelmatig
• Kans op boezemfibrilleren is verhoogd bij gedilateerde atria, atriale ischemie, hyperthyreoïdie en alcoholgebruik

Behandeling AF?

Behandeling AF

Trombo-embolie preventie/Frequentie controle

1. Niet-medicamenteus beleid
2. Oraal anticoagulans
3. Bèta blokkers
4. Digoxine (hartfalen/overvulling)

Ritme controle

Cardioversie

Bètablokkers en Calciumantagonisten 

Bètablokkers

Bètablokkers regelen de hartslag en heffen verschillende stoornissen in het hartritme op. De gevoeligheid van het weefsel voor adrenerge prikkeling neemt af. Hierdoor wordt de hartslag langzamer. Voorbeelden zijn acebutolol, atenolol, bisoprolol, carvedilol, landiolol, metoprolol, nebivolol en propranolol.

Calciumblokkers (antagonist)

De calciumblokkers verapamil en diltiazem regelen de hartslag en heffen verschillende stoornissen in het hartritme op. remmen de langzame calciuminstroom in de hartspiervezels en gladde spieren van de vaatwand. Hierdoor wordt de hartslag langzamer. Voorbeelden zijn diltiazem en verapamil.

AVNRT

• AV-nodale re-entrytachycardie
• Hartkloppingen
• SVT

Behandeling

hemodynamisch stabiel -> carotis massage, adenosine, verapamil.

Bij geen effect op medicatie dan elektrische cardioversie 

Wat valt je op?

Sick Sinus Syndroom

Sick Sinus Syndroom is een verzamelnaam voor verschillende aandoeningen. Gezamenlijke factor is een ziekte van de sinusknoop 

sinusbradycardie, chronotrope incompetentie sinusarrest, sinus exit block of SA-blok, syncope (Adams-Stokes), brady-tachy syndroom.

Behandeling hangt af van ernst. SSS kan een reden zijn om een pacemaker te inplanteren

Hartfalen behandeling

Aan de hand van de ejectiefractie zal er beleid worden ingezet

• Niet-medicamenteus beleid
• ACE remmer of ARB (angiotensine II-receptor blokker)
• Lis diuretica
• Bèta blokker
• Bij onvoldoende effect eventueel Aldosteronantagonist

NSAID's remmen prostaglandinen in de nier. Hierdoor vermindert de renale doorbloeding en ontstaat natriumretentie. Acute nierinsufficiëntie en water- en zoutretentie kunnen optreden, en daarmee kunnen hypertensie en hartfalen ontstaan of verergeren.

Wat is het nadeel van lis diuretica?

1. Verlies van kalium
2. Verlies van natrium
3. Verlies van glucose
4. Verlies van ureum

Diuretica

• Diuretica, kalium sparend (bv. Spironolacton)
• Diuretica, osmotisch (Mannitol) Geforceerde diurese. Hierdoor nemen het hersenvolume, de intracraniële en intra-oculaire druk af. 
• Diuretica, combinatiepreparaten (kalium sparend - en  thiazide-diureticum combinerend).
• Thiaziden, (remt de uitscheiding van calcium maar niet van kalium)

AV Blok

AV knoop geeft elektrische prikkel (deels) niet door aan ventrikels.  

1e graad av blok

• Meest onschuldige blok
• verlenging van de PQ-tijd of PR-tijd. Dat is natuurlijk afhankelijk van in welke afleiding je kijkt. Een normale PQ-tijd of PR-tijd is tussen de 120 msec en 200 msec, ofwel 3 kleine hokjes en 5 kleine hokjes op het ECG. Bij een 1e graads AV-blok is de PQ-/PR-tijd dus langer dan 200 msec. 

2e gr type 1 

• Wenckebach
• Continu verlenging van de PQ-tijd tot er een P-top niet meer wordt gevolgd door een QRS-complex
• Soort ‘uitputting’ van het geleidingssysteem, dat steeds langzamer en langzamer voortgeleid tot de uitputting zo ver gevorderd is dat er even géén geleiding kan plaatsvinden
• QRS-complex valt weg en dat geeft het geleidingssysteem een beetje tijd om weer te kunnen ‘opladen’.

2e gr type 2

• Er vallen QRS-complexen uit terwijl er wel P-toppen zijn. De P-P interval is ook hier dus constant en daarnaast is ook de PQ-tijd constant. De AV-knoop heeft geen last van ‘vermoeidheid’ waardoor hij steeds trager gaat geleiden
• Er valt dus eigenlijk een soort van ‘onaangekondigd‘ een QRS-complex uit terwijl er wel een P-top is
• Door willekeur is in het uitvallen van de QRS-complexen is dit type blok gevaarlijker en daarnaast ook vaker progressie naar een 3e graads AV-blok en vaak gaat het ook samen met bundeltakblokken
• Een 2e graads AV-blok type 2 is doorgaans een harde indicatie voor de implantatie van een pacemaker.

3 graads

3e graads

• Dodelijk
• AV-dissociatie?
• Geen samenhang meer tussen de atria en ventrikels

Vragen?

Antiaritmica

Antiaritmica zijn middelen die diverse stoornissen in het hartritme opheffen. Welke geneesmiddel wordt voorgeschreven, hangt af van het soort ritmestoornis en waar in het hart de stoornis zich bevindt. Dit kan bijvoorbeeld in de boezems ('atriumfibrilleren'), of in de kamers ('ventrikelfibrilleren') van het hart zijn.

Voorbeelden van antiaritmica zijn:

flecaïnide: voorgeschreven bij snelle samentrekking van de kamers of van de boezems. Het wordt ook toegepast om hartritmestoornissen te voorkomen. Bij sommige hartritmestoornissen van ongeboren baby`s wordt het wel aan de moeder voorgeschreven.

amiodaron: voorgeschreven bij snelle samentrekking van de boezems of van de kamers. Het wordt ook toegepast om hartritmestoornissen te voorkomen. Bij sommige hartritmestoornissen van ongeboren baby`s wordt het wel aan de moeder voorgeschreven.

disopyramide: voorgeschreven bij snelle samentrekking van de kamers. Het wordt ook toegepast om hartritmestoornissen van zowel de boezems als de kamers te voorkomen.

propafenon: voorgeschreven bij snelle samentrekking van de kamers of van de boezems. Het wordt ook wel gebruikt als andere middelen onvoldoende helpen.

kinidine: voorgeschreven om hartritmestoornissen te voorkomen. Kinidine wordt ook toegepast bij een te snelle samentrekking van de kamers.

fenytoïne: voorgeschreven als andere middelen niet voldoende werken. Fenytoïne wordt ook wel gebruikt voor opheffen van hartritmestoornissen als een te hoge dosis digoxine is gebruikt.

ibutilide: voorgeschreven in het ziekenhuis bij hartritmestoornissen.

sotalol: voorgeschreven bij snelle samentrekking van de boezems ('atriumfibrilleren') of van de kamers. Het wordt ook toegepast om hartritmestoornissen te voorkomen.

Hartglycosiden

Digoxine:

regelt de hartslag en heft verschillende stoornissen in het hartritme op. Hierdoor wordt de hartslag langzamer. Een voorbeeld is digoxine.