Het gaat om een echt gebeurd verhaal. Door het maken van een documentaire weet de kijker dat het echt gebeurd is. Als je een fictiefilm maakt is dat met acteurs en is het een verzonnen of nagespeeld verhaal. Door het maken van een documentaire komt de filmmaker dus dichtbij de werkelijkheid.
Het gaat over echte mensen. Alatha's vader Stoan is echt een dansleraar. Maar er zitten ook een paar gespeelde scènes in, die meer lijken op een fictiefilm! Weet je nog de laatste scene waar Alatha en haar vader een open veld op rennen? Deze scene is een paar keer achter elkaar opgenomen. Je kunt dit zien aan de voetstappen in het zand, precies op dezelfde plek als waar zij lopen....