Het lijkt wel of er elk jaar meer en meer mensen in de stad Rome komen wonen. Massa”s broof of broodpap eten die mensen. Dat kan niet blijven duren. De graanschuren in Ostia zijn leeg! Het is een hele tijd geleden, maar sinds enkele dagen is het volk van buiten Rome weer massaal de straat op gegaan om te protesteren. De strenge winter duurt langer dan normaal. Handelaars durven de woelige zee niet op. Ze vrezen de lange, gevaarvolle tochten naar Afrika en Egypte en terug. Er wordt in dit seizoen nauwelijks graan aangevoerd. Een massa mensen lijdt honger. Een onderbreking van de graanvoer kan erg zware gevolgen hebben. De reputatie van onze keizer dreigt flinke schade op te lopen. Zijn voorgangers hebben nochtans een slim systeem bedacht om alle hongerige monden van graan te voorzien. Tweehonderdduizend arme Romeinse burgers krijgen voor hun familie maandelijks gratis voedsel: graan, fijngemalen, maar soms in de vorm van brood uit een van de vele bakkerijen in Rome.
Aan het hoofd van deze organisatie staat men baas de praefectus annonae. Hij houdt nauwkeurig bij hoeveel graan er wordt aangevoerd als belasting in natura op het grootgrondbezit in de provincies of als opbrengst van de keizerlijke landerijen.
Ik hou bij wie er voor de uitdelingen in aanmerking komt en hoe het voedsel op de juiste plaats geraakt. Voor het transport moeten we contracten afsluiten met rijke investeerders of met zelfstandige schippers. Ik reken erop dat we, ondanks de barre tijden, nog snel enkele schippers bereid vinden om extra graan aan te voeren uit Sicilië en Gallië. Één ding staat nu al vast: de volgende uitdelingen zullen erg chaotisch verlopen!