Soms lijkt de les een hoge berg,
de woorden vaag, het hoofd zo terg.
Je staart naar boeken, vol en stil,
je weet niet zeker of je 't wil.
Maar elke fout die jij nu maakt,
is stap voor stap een pad dat raakt.
Want wie zich waagt, wie durft te gaan,
zal op een dag toch stevig staan.
Je hoeft niet steeds het beste zijn,
niet zonder stress, of zonder pijn.
Wat telt is dat je niet opgeeft –
maar leert, groeit, struikelt, en dan leeft.
Dus adem diep, en kijk vooruit,
elk uur dat jij eraan ontspruit,
brengt je een stukje dichterbij
wie jij kunt zijn – en hoort erbij.
