Ammar heeft de eerste dag op school niets gezegd en alleen maar geobserveerd. Waar ik ook liep, overal volgden zijn ogen mij. Ik liet het maar gebeuren.
Aan het einde van de dag, toen alle anderen al weg waren uit het lokaal, vroeg hij of ik de film "Coco" ken.
Ik antwoorde bevestigend.
Hij draaide het scherm van de laptop naar mij toe, en zei toen dat ik op de oma van Coco lijk.
Ik moest lachen. "Ik ben ook oma", zei ik.
De volgende dag deed Ammar gewoon mee met de klas.
