Dit is een activerende opdracht
Lees de volgende tekst:
'Ken jezelf' is een mooi motto, maar zelfinzicht is iets anders dan zelfanalyse. Soms willen we onszelf kennen alsof we een machine zijn die je uit elkaar kunt halen en weer ineen kunt zetten. In momenten van crisis kan het wel eens geod zijn om precies te kijken hoe het zover heeft kunnen komen.
Maar het is een vergissing te denken dat je jezelf ooit helemaal begrijpt. De vollle betekenis van je leven is niet uit te leggen.
Bij jezelf kunnen zijn, stil zijn, in jezelf gekeerd, is vaak de beste manier om tot zelfinzicht te komen. Niet omdat daardoor de knopen van ons leven worden ontward, maar omdat we daardoor in aarnaking komen met de heilige kern van ons bestaan. Die kern mag je niet analyseren. Daar past alleen dankzegging, acceptatie en eerbiediging.
(vrij vertaling van: Henri Nouwen, Brood voor onderweg. 22 maart.)
Bespreek met elkaar de volgende vragen:
Gaat het hier om immanentie of trancendentie
Welke ervaring heb je zelf met die 'stilte in jezelf', met die kern? Wat kun je en wil je daarvan delen?