monteren

• Drama
• HBO
• Studiejaar 2

Theatervorm waarbij uiteenlopende materialen aan elkaar gemonteerd worden in een voorstelling, bijvoorbeeld teksten of videomateriaal. Vaak vinden er verschillende handelingen tegelijk plaats op het podium, waardoor een actieve kijkhouding gevraagd wordt van het publiek. De acteurs genereren bovendien (een gedeelte van) het materiaal door middel van improvisaties. Hierbij kan een bestaand stuk, een gebeurtenis of alleen een idee de basis vormen. Een bekend Amerikaanse gezelschap dat op deze manier voorstellingen maakt is The Wooster Group. In Nederland is deze theatervorm bekend geworden door Gerardjan Rijnders. Als artistiek leider van Toneelgroep Amsterdam regisseerde hij voorstellingen als Bakeliet (1987), Titus, geen Shakespeare (1988) en Count your blessings (1993).

Hier onderzoek ik welke rol het montageprincipe collage speelde als esthetisch procedé in deze periode volgens Bürger en vanuit welke overwegingen en met welk effect voor ogen collage werd ingezet. De montageprincipes van het postdramatisch theater kunnen begrepen worden vanuit het perspectief van collage. Mijn startpunt is de collage zoals we die kennen uit de beeldende kunst. In collage is er zowel sprake van gelijktijdigheid als fragmentarisering. In collage worden verschillende fragmenten/elementen samengebracht in één (visuele) ruimte. Collage bevat met andere woorden de typerende kenmerken van het postdramatisch theater. 

wat heb je gezien over
montage

welke vragen heb je nu?

wat wil je uitproberen?

onderwerp van
voorstelling?

waar?
metafoor