Lesdag 1 Baby/peuter
1 / 31
Lesduur is: 90 minOnderdelen in deze les
Slide 1 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 2 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 3 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 4 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 5 - Video
Deze slide heeft geen instructies
Slide 6 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 7 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 8 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Baby Jill ziet een blokje liggen en ze pakt het op. Ze ervaart dat het houten blokje op een bepaalde manier aanvoelt; hard, koud en hoekig. Dit is een voorbeeld van:
A
Grove moteriek
B
Pincetgreep
C
Sensomotorische ontwikkeling
D
oog-hand-coördinatie
Slide 9 - Quizvraag
Deze slide heeft geen instructies
Slide 10 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 11 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Baby's kunnen nog niet (goed) praten, maar toch begint de taalontwikkeling al in de baby-fase. Hoe kan je de taalontwikkeling van een baby stimuleren?
Slide 12 - Open vraag
Deze slide heeft geen instructies
Slide 13 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 14 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 15 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 16 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 17 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 18 - Tekstslide
Magisch denken
Een peuter kan nog geen onderscheid maken tussen wat leeft en wat niet leeft, tussen werkelijkheid en fantasie. Hierdoor gaat hij zelf verklaringen bedenken voor wat hij niet begrijpt.
Animistisch denken betekent dat een peuter aan levenloze dingen (dus dat wat niet leeft) menselijke eigenschappen toekent: een kopje dat kapot valt, is stout.
Slide 19 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 20 - Video
Deze slide heeft geen instructies
Slide 21 - Tekstslide
Kinderen beschikken over een aangeboren vermogen om taal te leren, maar taal zelf is niet aangeboren. Kinderen leren taal van hun omgeving. Twee psychologen (Hart en Risley) deden daar onderzoek naar. Peuters en kleuters die opgroeien in een gezin met laagopgeleide ouders horen gemiddeld 616 woorden per uur. Peuters en kleuters die opgroeien in een gezin met hoogopgeleide ouders, horen gemiddeld 2153 woorden per uur.
Dit heeft grote verschillen in taalvaardigheid bij peuters tot gevolg. Die verschillen in taalvaardigheid zijn nog groter tussen Nederlandstalige kinderen en anderstalige kinderen. Aan het eind van groep 2 hebben kinderen van ouders met een niet-westerse achtergrond een gemiddelde taalachterstand van twee jaar ten opzichte van hun Nederlandstalige leeftijdgenootjes.
Slide 22 - Video
Deze slide heeft geen instructies
Slide 23 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Wat deed zij om de taalontwikkeling te stimuleren?
Slide 24 - Woordweb
Deze slide heeft geen instructies
Slide 25 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 26 - Tekstslide
Egocentrisme moet je niet verwarren met egoïsme. Een egoïst denkt alleen aan zichzelf, terwijl hij gezien zijn leeftijd en mogelijkheden anders zou moeten kunnen. Het egocentrisme van een peuter heeft te maken met onvermogen: het lukt een peuter niet om zich in te leven in de situatie van een ander.
De koppigheid van de peuter komt naar voren in:
zich verzetten tegen wat anderen willen;
alles zelf willen doen.
In plaats van over de koppigheidsfase, spreek je ook wel over de peuterpuberteit. De koppigheid van een peuter is geen boze opzet. Peuters moeten koppig zijn. Vertoont een peuter eenmaal verzet, dan lukt het hem zelf niet dit gedrag weer los te laten. Hij is nog niet flexibel.
De koppigheidsfase is voor de wilsontwikkeling van het kind erg belangrijk. Door koppig te zijn, experimenteert en oefent de peuter met de eigen wil. Peuters hebben deze fase dus nodig om uit te kunnen groeien tot zelfstandige, evenwichtige en wilskrachtige persoonlijkheden.
Het is een verkeerde gedachte dat je als opvoeder de peuter moet laten zien wie de baas is.
Als opvoeder heb je dan zeker veel conflicten.
Normbesef heeft te maken met begrip van goed en kwaad. Het gaat dus om het geweten. Een baby komt ter wereld zonder enig besef van goed en verkeerd, juist en onjuist. Dat besef moet zich ontwikkelen. Een kind moet goed en kwaad ook aan zichzelf, zijn eigen gedrag verbinden. Dat is pas mogelijk als het kind zelfbesef heeft. Zolang een kind geen zelfbesef heeft, zal hij niet inzien dat hijzelf iets verkeerd of fout doet.
Slide 27 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 28 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 29 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 30 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
Slide 31 - Tekstslide
Deze slide heeft geen instructies
