lich onderzoek
Dia X – Lichamelijk onderzoek bij longemfyseem
🧍♂️ Inspectie (kijken naar de patiënt)
Centrale cyanose (blauwe lippen, tong): wijst op zuurstoftekort.
Gebruik van hulpademhalingsspieren (nek- en schouderspieren)
“Tonvormige thorax” (de borstkas is breder en blijft meer opgeblazen staan)
Verhoogde ademfrequentie (tachypneu)
Vermagering en gespannen ademhalingsspieren
“Pursed lip breathing” (ademen door getuite lippen om lucht beter uit te blazen)
👐 Palpatie (voelen)
Verminderde ademexcursie (minder uitzetting van de borstkas)
Soms trilling bij spreken verminderd (stemfremitus)
🥼 Percussie (kloppen op de borstkas)
Hyperresonantie: hol geluid door luchtophoping (hyperinflatie van de longen)
Lage diafragmapositie (minder longvolume bij uitademing)
🎧 Auscultatie (luisteren met stethoscoop)
Verzwakte ademgeruis
Mogelijk piepende of reutelende bijgeluiden
Verlengde uitademing
bloedonderzoek
1. Zuurstof- en koolstofdioxidegehalte (arterieel bloedgas)
pO₂ (zuurstofdruk): vaak verlaagd → geeft hypoxie aan (zuurstoftekort in het bloed).
pCO₂ (koolstofdioxidedruk): vaak verhoogd bij gevorderde emfyseem → ademhalingsinsufficiëntie.
pH: bij langdurige CO₂-retentie kan bloed zuurder worden (respiratoire acidose).
2. Saturatie (SpO₂)
Wordt vaak met een vingerclip gemeten, maar kan ook in bloed worden bepaald.
Geeft het percentage zuurstofgebonden hemoglobine aan.
Vaak verlaagd bij ernstige longemfyseem.
3. Hemoglobine en hematocriet
Bij chronisch zuurstoftekort kan het lichaam extra rode bloedcellen aanmaken (polycytemie) om meer zuurstof te transporteren.
Dus: verhoogd hemoglobine/hematocriet = compensatiemechanisme
5. Ontstekingswaarden (CRP, leukocyten)
Bij infecties of exacerbaties kunnen deze verhoogd zijn.
Chronische ontsteking speelt ook een rol bij COPD/emfyseem.