uitvindingen Islam

• Geschiedenis
• Basisschool
• Groep 8

Arabische gouden tijd

Het islamitische gouden tijdperk is een historische periode die duurde van circa 750 tot 1257, het tijdperk der Abbasiden, die zich kenmerkt door de grote invloed die filosofen en wetenschappers uit de islamitische wereld in deze tijd hadden op het gebied van kunst, wetenschap, beschaving, geneeskunde en architectuur. Men trok de wereld in, deed elders kennis op en bracht kennis uit de Arabische wereld naar andere werelddelen.

Het kalifaat van de Abbasiden was een islamitisch rijk, geregeerd door de Abbasiden-dynastie die regeerde van 750 tot 1258. De hoofdstad van het rijk was eerst Koefa en later Bagdad, Samarra en Ar-Raqqah. Aan het hoofd van het rijk stond de kalief, die de wereldlijke leider was. De Abbasiden namen vrijwel het hele kalifaat van de Omajjaden over, die tot 750 vanuit Damascus heersten.

De Omajjaden behielden echter Al-Andalus en hergroepeerden zich in 756 uiteindelijk tot het emiraat Córdoba, later kalifaat Córdoba, dat tot 1031 standhield.

Het rijk van de Abbasiden kwam onder de verschillende kaliefen tot grote bloei van kunst, architectuur en literatuur. Deze periode wordt dan ook het Islamitische gouden tijdperk genoemd.

De Abbasiden werden beïnvloed door Koranverzen en hadith zoals: "De inkt van een geleerde is heiliger dan het bloed van een martelaar", waarbij de nadruk op kennis werd gelegd. Kalief Al-Ma'mun opende het Huis der Wijsheid in Bagdad, waar klassieke Griekse, Perzische en Indiase werken werden bestudeerd en vertaald naar het Arabisch wat gekend staat als de Vertalingsbeweging.

Het kalifaat van de Abbasiden was een islamitisch rijk, geregeerd door de Abbasiden-dynastie die regeerde van 750 tot 1258. De hoofdstad van het rijk was eerst Koefa en later Bagdad, Samarra en Ar-Raqqah. Aan het hoofd van het rijk stond de kalief, die de wereldlijke leider was. De Abbasiden namen vrijwel het hele kalifaat van de Omajjaden over, die tot 750 vanuit Damascus heersten. De Omajjaden behielden echter Al-Andalus en hergroepeerden zich in 756 uiteindelijk tot het emiraat Córdoba, later kalifaat Córdoba, dat tot 1031 standhield.De Abbasiden lieten hun nieuwe hoofdstad bouwen: Bagdad. Zij bouwden Bagdad als een cirkelvormige stad. Hun zomerhoofdstad Ar-Raqqah, in wat nu Noord-Syrië is, bouwden ze eveneens als een cirkelvormige stad.

Veel van de Abbasidische bouwkunst is verloren gegaan. Een bouwwerk dat thans nog bestaat is de Grote moskee van Samarra, die op de werelderfgoedlijst staat. Een ander bouwwerk is het Paleis van Ukhaidir en de Gouden Moskee in Irak. 

Wat was de hoofdstad van het Abbasiden-rijk?

1. Samarra
2. Ar-Raqqah
3. Bagdad
4. Koefa

Al Andalus

Nadat de Omajjaden tussen 711 en 718 een deel van Spanje en Portugal hadden veroverd, werd dat deel van het Iberisch Schiereiland een provincie van het kalifaat van de Omajjaden. De bestuurder van deze provincie kreeg van de kalief in Damascus de titel van wali of emir.

In 750 werd de Omajjadendynastie in Damascus vervangen door de Abbasiden. De Omajjadenprins Abd al-Rahman I was zes jaar op de vlucht en belandde uiteindelijk in Córdoba, waar hij en zijn opvolgers een onafhankelijke dynastie vormden. Abd al-Rahman versloeg de islamitische vorsten in de regio, die het tegen hem opnamen. Op deze manier verenigde hij verschillende lokale heersers die daarna als vazallen onder zijn emiraat vielen. Het duurde meer dan vijfentwintig jaar voordat Abd al-Rahman Al-Andalus volledig onderworpen had.

De volgende anderhalve eeuw bleven zijn nakomelingen emirs van het emiraat Córdoba. Zij bestuurden naast de stad in naam ook de rest van Al-Andalus en soms ook westelijke delen van Noord-Afrika. De emirs hadden nooit het volledige Iberisch Schiereiland in handen, omdat in het uiterste noorden christelijke marken bleven bestaan

Wie stichtte de onafhankelijke dynastie van Al-Andalus?

1. Omajjaden
2. Christelijke marken
3. Abbasiden
4. Abd al-Rahman I

Het Emiraat van Córdoba

Al Jazari

Al-Jazari,  Hij was genoemd naar de streek waar hij was geboren, al-Jazira, de traditionele Arabische naam voor wat ooit Noord-Mesopotamië was en wat nu Noordwest-Irak en Noordoost-Syrië is, tussen de Tigris en de Eufraat. Net zoals zijn vader diende hij vijfentwintig jaar als hoofdtechnicus in het paleis van Diyarbakır 

Al-Jazari is de schrijver van Boek in de kennis van trucs van de constructietechniek uit 1206, waarin door hem vijftig mechanische apparaten worden beschreven met een instructie hoe ze gebouwd moeten worden. 

Het boek is een samenvatting van een groot deel van de verzamelde kennis tot dan toe op het gebied van werktuigbouwkunde, met verbeteringen en innovaties van Al-Jazari zelf. Het belang van het boek ligt hem vooral in de machines, onderdelen en ideeën die erin beschreven zijn. Ook erg belangrijk is het feit dat Al-Jazari het boek schreef om het andere ingenieurs mogelijk te maken om zijn machines na te maken. 

De olifantenklok was een middeleeuwse uitvinding van Ismail al-Jazari (1136-1206), een ingenieur en uitvinder van verschillende klokken.  Het apparaat bestond uit een door gewicht aangedreven waterklok in de vorm van een Aziatische olifant . 

Het apparaat bestond uit een door gewicht aangedreven waterklok in de vorm van een Aziatische olifant . De verschillende elementen van de klok zitten in de behuizing bovenop de olifant. In China werd een uurwerkmechanisme uitgevonden door de geleerde boeddhistische monnik Yi Xing . De olifantenklok had enkele ontwerpverschillen in vergelijking met eerdere waterklokken.

Na het voltooien van de ontwikkeling en constructie van zijn olifantenklok, schreef Al-Jazari : "De olifant vertegenwoordigt de Indiase en Afrikaanse culturen, de twee draken vertegenwoordigen de Chinese cultuur, de feniks vertegenwoordigt de Perzische cultuur, het waterwerk vertegenwoordigt de Griekse cultuur en de tulband vertegenwoordigt islamitische cultuur", waarmee hij zijn multiculturele mentaliteit uitdrukt.

De olifantenklok lijkt op de VN waarom?

1. Hij staat in het VN kantoor
2. Je ziet veel verschillende werelddelen in de klok
3. Hij staat in het midden van de wereld
4. De klok lijkt op een wereldbol

welke landen zie je in de olifantenklok?

www.techniekacademiethuis.be

Fatima Al Fihri

Fatima El-Fihri was een Noord-Afrikaanse vrouw in de 9e eeuw. In 859 stichtte zij de Al-Qarawiyyinmoskee en een madrassa in Fez in het huidige Marokko. In de Al-Qarawiyin moskee bevindt zich de oudste nog functionerende universiteit ter wereld. De Europese Unie heeft een studiebeurs-programma voor Noord-Afrikaanse universiteiten naar El-Fihriya vernoemd, namelijk de Erasmus Mundus Fatima Al Fihri-beurs.

El-Fihriya was de dochter van een rijke koopman uit Kairouan in het huidige Tunesië. Naast toegewijde moslima was zij ook hoog opgeleid. Haar erfenis besteedde zij aan het bouwen van de madrassa en de moskee.[3] Haar zus Mariam financierde de Al-Andalusmoskee in Fez.

De madrassa is uitgegroeid tot de Universiteit van Al-Qarawiyyin en de moskee is een van de grootste van Noord-Afrika. 

Uit welk land komt Fatima al-Fihri?

1. Marokko
2. Qatar
3. Turkije
4. Spanje

Fatima al-Fihri was

1. een rijke vrouw
2. een beetje rijke vrouw
3. een arme vrouw

Fatima al-Fihri begon

1. de eerste school
2. een bibliotheek
3. een ziekenhuis
4. de eerste universiteit

invloed Arabische wetenschap

Veel Arabische woorden zijn in de Nederlandse taal terechtgekomen  (suiker bijvoorbeeld), scheepvaart (admiraal, magazijn) en handel in voedselproducten (koffie, limoen, aubergine, spinazie, andijvie, abrikoos) . Opvallend is de hoeveelheid Nederlandse woorden beginnend met ‘-al’ (in het Arabisch een lidwoord) die ontleend is aan het Arabisch, zoals alcohol, albatros, alchemie, algebra of almanak.

Al Zahrawi

Al Zahravi

Abu al-Qasim Khalaf ibn al-Abbas al-Zahravi of Abul Qasim Khalaf ibn al-Abbas al-Zahravi, in de westerse wereld ook wel Abulcasis genoemd, (Al-Zahra, 936 — aldaar, 1013) was een beroemd Arabisch filosoof, arts en tandheelkundige.

Abu al-Qasim al-Zahravi werd geboren in de buurt van het Zuid-Spaanse Córdoba. Hij werd een van de bekendste chirurgen in moslimgebied en arts van koning Al-Hakam-II van Spanje. Na een lange medische carrière, en vele significante en originele boekwerken van zijn hand, overleed hij in 1013.

Zijn voornaamste werk is een gedetailleerd boek over chirurgie en medicijnen, genaamd de Tasrif ('de verzameling'). Het boek is vele malen vertaald in het Latijn en andere talen.

catgut

Catgut is een taai materiaal dat gebruikt wordt in de chirurgie voor het hechten van wonden, in de muziek voor het maken van snaren en bij tennis voor het bespannen van rackets. In al deze gebieden is het overigens grotendeels door andere materialen verdrongen. Het wordt gemaakt van de darmen van dieren (niet van katten, zoals de naam suggereert, maar meestal van schapen. Cat is kort voor cattle, vee).

Wie schreef het eerste boek over instrumenten die gebruikt worden in de chirurgie?

1. Leonardo da Vinci
2. Medicus
3. Al Zahrawi
4. Al Scalpel

al Razi

Veel destijds nieuwe ontdekkingen op het gebied van medisch onderzoek, klinische zorg en scheikunde worden aan hem toegeschreveven, zoals de ontdekking van verschillende chemische componenten zoals alcohol en kerosine. Hij kon stoffen destilleren, van elkaar scheiden. 

Razi’s bijdragen aan de geneeskunde, alchemie, muziek en filosofie zijn verzameld in meer dan 200 boeken en artikelen. Hij was goed thuis in Perzische, Oud-Griekse en Indische geneeskunde, en deed veel ontdekkingen via eigen observaties.

 Razi was een pionier op het gebied van pediatrie, neurochirurgie en oogheelkunde.

Razi was een van de eersten die lichaamssappen gebruikte om infectieziekten van elkaar te onderscheiden. Zo kon hij een onderscheid maken tussen pokken en mazelen.  Verder was hij een van de eerste artsen die zich bezighield met studies naar allergie. Hij verklaarde ook het verband tussen het ruiken aan een roos en rinitis. Dit kan worden gezien als voorloper van de ontdekking van hooikoorts. Razi was de eerste die inzag dat koorts een natuurlijke reactie was van het menselijk lichaam op een ziekteverwekker.

Als alchemist hield Razi zich vooral bezig met studie naar chemische componenten, en hun mogelijke bijdrage aan de geneeskunst. Zo gebruikte hij reeds ethanol, ontsmettingsmiddel in medicijnen. Zodoende droeg hij ook bij aan de farmacie.

www.zozitdat.nl

Abbas ibn Firnas

Abbas ibn Firnas werd in Ronda geboren en was een man met een brede wetenschappelijke interesse. Hij ging waarschijnlijk in Bagdad studeren en keerde na zijn studie terug naar Al-Andalus om les te geven in wiskunde en muziek en poëzie ging schrijven. Tevens wist hij uit te groeien tot de hofastroloog van emir Abd ar-Rahman II. Hij was ook succesvol als uitvinder. Zo vond hij een manier uit om bergkristal te bewerken. 

De meeste faam wist Ibn Firnas rond zijn zestigste te bereiken met zijn poging om te vliegen. Hij bedekte zich met veren en sprong met vleugels aan zijn armen van een toren of rots af. Het experiment mislukte, maar op wonderbaarlijke wijze wist hij zijn poging wel te overleven. Ibn Firnas kwam met dit experiment tot de conclusie hoe belangrijk staartveren waren.

Wat vergat Abbas ibn Firnas toen hij probeerde te vliegen?

1. een stuur
2. een staartvin
3. een rem
4. een parachute

wie is een vliegtuigontwerper?

maak een aerodynamisch vliegtuig. Wie kan iets een gummetje vervoeren?

Welk vliegtuig vliegt meer dan 5 meter?

krokotak.com

Merriam al-Ljliya.

Nu kunnen we de weg vinden, navigeren met een nvaigatie en door satelietten weten die apparaten waar we zijn. Vroeger was dat moeilijker, de stand van de sterren, de tijd en de stand van de zon en de maan moesten je helpen. Je moest in veel wetenschappen goed zijn om dit te berekenen. Astronomie en wiskunde waren in ieder geval nodig. Merriam al-Ljliya was hier heel goed in en verbeterde een apparaat om de weg op zee te vinden. 

moeilijke uitleg over astrolabe

De windmolen

De eerste windmolens zijn in de Arabische gouden eeuw gemaakt. Je ziet nog voorbeelden in Khorasan Iran. 

De eerste betrouwbaar gedocumenteerde en zelfs nog bestaande windmolens komen we tegen in de negende eeuw na Christus in het gebied rond de stad Sistan in het huidige Iran. Het ging hierbij om molens met een verticale as. Deze molens waren in de regio Zahedan (het huidige

grensgebied van Iran en Afghanistan) nog vrijwel dagelijks in gebruik tot rond 1970. Het gaat hier om torens van 6 meter in

het vierkant met een hoogte van wel bijna 10 meter. De maalstenen bevinden zich onder in de molen en

hebben een diameter van 2,10 meter! Forse molenstenen dus

in vergelijking met de stenen die op onze huidige molens gebruikt worden. Net als bij de meeste andere molens liggen de stenen horizontaal en draait de bovenste steen over de onderste. 

. De 'zeilen' bestaan uit riet of dunne planken of soms lappen leer. Deze Perzische molens zijn niet kruibaar en staan vast opgesteld met de windopening naar het noordoosten. De molens moeten een enorme verhoging van de productiviteit hebben veroorzaakt in vergelijking tot het werk met menselijke of dierlijke spierkracht dat ze vervingen. Vaak staan

ze in lange rijen naast elkaar om zo gedurende de periode dat een harde wind constant uit dezelfde richting waait, gemiddeld ongeveer 120 dagen per jaar, het graan te malen. Het bouwen in rijen werd waarschijnlijk gedaan uit praktische overwegingen: men bespaarde materiaal en ruimte.

De hoeveelheid graan die er gemalen werd, als alle molens in

zo’n lange rij in werking waren, moet enorm geweest zijn. Deze windmolens werden vooral ingeezet voor het malen van één bepaald soort graan: khorasantarwe.

filmpje geschiedenis molen

Al-Haytham

Al-Haytham opperde nu dat licht bestond uit onzichtbaar kleine deeltjes die door een lichtbron als de zon werden uitgestraald en weerkaatst door andere objecten, zoals de maan. Om deze hypothese te onderzoeken, bouwde hij een donkere kamer waar hij eindeloos experimenteerde met lichtstralen. Lees die laatste zin nog een keer: hij deed experimenten.Dat was redelijk vernieuwend. De Grieken en Romeinen hadden zelden geëxperimenteerd en in elk geval nooit systematisch tests gedaan om hun aannames over de werking van het oog te toetsen.

Al-Haytham deed nog meer belangrijke ontdekkingen. Hij begreep dat een lichtstraal “breekt” als ze door een ander medium gaat: denk aan de stok die u in een sloot steekt en die bij de waterspiegel een knik lijkt te vertonen.

bn Al-Haytham ontdekte hoe onze ogen werken en dit leidde tot een belangrijke moderne uitvinding. Welke uitvinding was dat?

1. de bril
2. de bioscoop
3. lenzen
4. de camera

www.proefjes.nl

www.proefjes.nl

www.proefjes.nl

www.opzoekplek.be

www.opzoekplek.be

Ottomaanse Rijk

In deze gouden periode is het orthodox christelijk.

Het Ottomaanse Rijk op zijn grootst in 1683.

Talen officieel: Ottomaans-Turks

overig: Turks, Arabisch, Kabylisch, Koerdisch, Grieks, Albanees, Slavisch, Aramees, Armeens, Hebreeuws & Perzisch

Religie officieel: islam

Het Ottomaanse Rijk of Osmaanse Rijk was een rijk dat tussen 1299 en 1922 bestond. Voor een groot deel van het bestaan was de hoofdstad Konstantiniyye. Tegenwoordig heet die stad Istanboel.

Het rijk begon in de Turkse stad Boersa. De Ottomanen veroverden daarna de gebieden rondom Bursa, waaronder het gebied waar Constantinopel (tegenwoordig Istanboel) lag. Op zijn grootst strekte het rijk zich uit van Bosnië tot Arabië. Aan het rijk kwam een einde toen het Ottomaanse Rijk in de Eerste Wereldoorlog werd verslagen en een groot van z'n grondgebied moest afstaan. Het Ottomaanse Rijk kwam aan zijn einde en de moderne Turkse Republiek werd gesticht. Daarnaast werden Griekenland, Nadjd en Hidjaz, Bulgarije en Joegoslavië onafhankelijk. Syrië en Libanon, Irak, Transjordanië en Palestina werden ten slotte mandaatgebieden van de Volkenbond.

Taqi al-Din

Takiyuddin ) is een Turkse wetenschapper geboren in Damascus in 1526 en stierf in Istanbul in 1585 . Hij was de auteur van verschillende teksten over astronomie, astrologie, optische mechanica en schreef over mechanische klokken .

Taqi al-Din werd geboren in Damascus in 1526 en studeerde vervolgens in Caïro, Egypte. 

In 1571 verhuisde hij naar Istanbul en werd hij de officiële astronoom van de Ottomaanse sultan Selim II . Na de dood van Selim II slaagde Taqi al-Din erin de nieuwe sultan Murad III ERVAN te overtuigen een nieuw astronomisch observatorium in Istanbul te bouwen . Het observatorium werd gebouwd in 1577, met als doel te concurreren met de observatoria van andere Europese landen, met name het Deense observatorium onder leiding van Tycho Brahe . Taqi al-Din observeerde een komeet en dacht dat deze een toekomstige overwinning voor het Ottomaanse leger voorspelde. Deze voorspelling bleek vals te zijn, wat sultan Murad boos maakte. Het observatorium werd daarom in 1580 verwoest 

  .

Hij deed verder onderzoek. Hij beschrijft de werking van een voorloper van de stoommachine .

En hij maakte 63 tekeningen die beschrijven hoe klokken werken . Hij wordt beschouwd als een van de grote uitvinders van waterpompen in de Ottomaanse en islamitische beschaving .

www.google.nl

Taqi al-Din bedacht een waterpomp, dit hielp bij het kweken van enkele nieuwe gewassen zoals:

1. aardappelen en wortelen
2. kool en andijvie
3. peren en abrikozen
4. rijst en pinda's

Sinan

Sinan is ongetwijfeld de grootste architect van het Ottomaanse Rijk. Hij bepaalde met zijn bouwwerken het huidige silhouet van Istanbul. Zijn grootse moskeeën inspireerden architecten nog eeuwenlang na zijn dood. Sinan was een tijdgenoot van beroemde renaissance architecten zoals Michelangelo en Palladio, maar bij ons is Sinan amper bekend. Dat is onterecht, want Sinan's werk imponeert nog steeds. Zijn creativiteit, organisatie-talent en aandacht voor zowel het geheel als het kleinste detail zijn onovertroffen. Tijd om kennis te maken met een bijzonder, zestiende-eeuws talent: Koca Mimar Sinan, de Grote Architect Sinan.

Sinan

Koca Mimar Sinan Ağa (Ağırnas, is de bekendste architect uit het Ottomaanse Rijk. Hij werkte als hoofdarchitect voor de Ottomaanse sultans Selim I, Süleyman I, Selim II en Murat III. Zijn bekendste bouwwerken zijn de Selimiye-moskee in Edirne en de enorme Süleymaniye-moskee in Istanboel. Hij was een van de eerste architecten ter wereld die in zijn ontwerpen rekening hield met aardbevingen.

Hij is niet alleen door zijn eigen werken beroemd geworden, maar ook door de talrijke plannen die zijn diensten produceerden voor het hele Ottomaanse rijk en die door zijn ondergeschikten of door plaatselijke aannemers en werklieden werden uitgevoerd.

Sinans invloed op de Ottomaanse bouwstijl en zelfs de hedendaagse Turkse bouwstijl is enorm. Zelfs in hedendaagse ontwerpen van Turkse moskeeën zoals de Mevlana-moskee in Rotterdam zijn Sinans ideeën terug te zien.

(Ağırnas, 15 april 1489 - Istanboel, 17 juli 1588) (mimar is Turks voor architect

Sinan werd geboren in een klein dorpje bij Kayseri, als zoon van christelijke ouders. In 1513 moest hij als soldaat in dienst bij de janitsaren en nam hij deel aan alle grote Ottomaanse veldslagen van de 16de eeuw. Daardoor kwam hij in een groot deel van Zuidoost-Europa en het Midden-Oosten en zag hij topstukken uit de islamitische en christelijke architectuur. Wat hij hiervan leerde, kon hij als geniesoldaat onmiddellijk in praktijk brengen bij de bouw van bruggen, belegeringswerken, havens en zelfs schepen. Hij speelde zich in de kijker bij zijn superieuren, waaronder Sultan Süleyman die hem als erkenning van zijn kwaliteiten in april 1536 aanstelde als hofarchitect.

Sinan was een architect, hij

1. maakte gebouwen
2. reisde door alle landen
3. schilderde gebouwen
4. hij was wiskundige