Louis Andriessen (Utrecht, 6 juni 1939) is een Nederlands componist die sinds de jaren 70 wereldberoemd is.
In 2010 stond zijn muziek twee weken centraal in Carnegie Hall New York, de beroemdste concertzaal ter wereld.
Musical America riep hem uit tot Composer of the Year 2010.
Slide 2 - Tekstslide
Slide 3 - Tekstslide
Andriessen studeerde compositie bij zijn vader, Hendrik Andriessen en bij Kees van Baaren aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.
Zijn broer, Jurriaan Andriessen, was ook componist.
Met andere Nederlandse componisten, namelijk: Peter Schat, Jan van Vlijmen en Misha Mengelberg schreef hij de opera Reconstructie.
In de jaren zeventig schreef hij politieke werken, waarbij thema’s als gelijkheid en politieke chaos centraal staan.
Slide 4 - Tekstslide
De Staat
Dit is een minimalistische (als minimal music) compositie van Louis Andriessen. De première was in november 1976 in Amsterdam.
Slide 5 - Tekstslide
Slide 6 - Tekstslide
Andriessen vertelde over het werk het volgende:
"Ik schreef "De Staat" als een bijdrage in het debat over de verhouding tussen muziek en politiek. Veel componisten zien hun werk als iets dat op de een of andere manier boven sociale invloeden staat. Ik ben het daar niet mee eens. De manier waarop je componeert, wordt bepaald door je eigen sociale achtergrond en luisterervaring, en financiën".
Slide 7 - Tekstslide
In het stuk “De Staat” gebruikt Andriessen oude teksten van Plato.
Plato (428-348 voor Christus) was een Griekse filosoof. Hij vond dat verhalen met daarin slechte voorbeelden niet voorgelezen mochten worden aan kinderen. Dat goede mensen geen rollen van slechte karakters moeten imiteren en dat toneelspelers daarom uit zijn filosofisch ideale staat moeten worden verbannen.
Slide 8 - Tekstslide
Plato
Slide 9 - Tekstslide
Ook op muziek met bepaalde toonladders is volgens Plato censuur nodig. Namelijk op de Lydisch en Ionisch, omdat deze droefheid oproepen of een los karakter.
De Mixolydische ladder moest verboden worden.
De Dorische toonladder die moed gaf, was wel toegestaan.
Nb. De klanken van deze toonladders, zoals omschreven door Plato, komen hoogstwaarschijnlijk niet overeen met de klanken van de kerktoonladders zoals wij ze kennen!
Slide 10 - Tekstslide
Louis Andriessen vond Plato’s opvattingen over muziek absurd, maar gebruikte wel zijn teksten voor ‘de Staat’. Waarom zou dat kunnen zijn?
Slide 11 - Tekstslide
‘Workers Union’ is een compositie van Louis Andriessen
Bezetting: elke hard klinkende groep instrumenten.
Louis gebruikt slechts één lijn voor de notatie. De toonhoogte die uiteindelijk gespeeld gaat worden is afhankelijk van het instrument en mag van alles zijn.
Slide 12 - Tekstslide
Andriessen schrijft dat ‘Workers Union’
-dissonant
-chromatisch
-vaak agressief
moet klinken en dat het werk alléén goed wordt uitgevoerd als “elke speler zijn partij speelt alsof deze essentieel is, net als in de politiek”.
Slide 13 - Tekstslide
Slide 14 - Tekstslide
De composities van Louis Andriessen zijn geïnspireerd door:
‘Le sacre du printemps’ van Igor Stravinsky
Waarom?
Slide 15 - Tekstslide
De composities van Louis Andriessen zijn geïnspireerd door:
‘Le sacre du printemps’ van Igor Stravinsky:
- onregelmatige maatsoorten
- felle accenten
- schelle geluiden van koperblazers en slagwerk
- complexe en ook dissonante akkoorden
Slide 16 - Tekstslide
De composities van Louis Andriessen zijn geïnspireerd door:
Minimal music
Waarom?
Slide 17 - Tekstslide
De composities van Louis Andriessen zijn geïnspireerd door:
Minimal music:
- muziek waarbij een motief vaak herhaald wordt en vervolgens met subtiele variaties verandert
Lesduur is: 45 min
