Week 6 European Law, capita selecta

• Europees Recht
• Beroepsopleiding
• HBO

Europa en
milieu

UitgangspuntenEuropees milieubeleid

4 uitganspunten:

- het voorzorgsbeginsel: als er risico's voor het milieu verwacht worden, wil de EU optreden, ook als er geen absolute       wetenschappelijke zekerheid bestaat

-  het beginsel van preventief handelen: voorkomen is beter dan genezen   

- milieu-aantastingen moeten bij voorkeur aan de bron worden bestreden   

- de vervuiler betaalt

Gemeenschappelijke aanpak noodzakelijk: Milieuactieprogramma's opgesteld sinds 1972. Op dit moment is het 7e Milieuactieprogramma van kracht, geldig van 2012 tot 2020. Men kijkt vooruit tot 2050. 

Richtpunten programma: duurzame ontwikkeling, klimaatverandering, beheer afvalstoffen, luchtverontreinging, waterbeheer en -bescherming, natuurbescherming en biodiversiteit (Natura 2000), bodembescherming en luchtverontreiniging. 

Tevens is sprake van een biodiversiteitsstrategie die richting geeft aan initiatieven om verder verlies van biodiversiteit tegen te gaan.

Breder kader: Biodiversiteits strategie programma: aangenomen in 2011, uitvloeisel van Biodiversiteitsverdrag (Rio 1992) en aansluitende conventies daarop (EU heeft Verdragen ondertekend).

Europese milieuwetgeving

                                              Primair EU-recht:

                   Artikelen 191-193 VWEU en artikel 3 VEU:

             - artikel 3 VEU: 'duurzame ontwikkeling van de aarde'

             - artikel 191 VWEU: doelstellingen

             -artikel 192 VWEU: besluitvormingsprocedure (gewone)

             -artikel 193 VWEU: verdergaande bescherming door LS

Europese milieuwetgeving

Secundair EU-recht:

Verordeningen, Richtlijnen, Besluiten etc: (onder meer):

- Vogelrichtlijn (Natura 2000)

-Habitatrichtlijn (Natura 2000)

-Kaderrichtlijn Water

-Kaderrichtlijn Mariene Strategie

- Verordening REACH mbt chemische stoffen

NATURA 2000

-Grootste ecologische netwerk ter wereld

- Speciale aangewezen beschermingszones (aangewezen door landen volgens Habitatrichtlijn en Vogelrichtlijn). Aanwijzingsprocedure:

1. Aan de hand van de criteria (Richtlijnen) stelt ieder EU-land een lijst op van gebieden met natuurlijke habitats en wilde flora en fauna. 

2. Op basis van de nationale lijsten en met instemming van de EU-landen keurt de Europese Commissie vervolgens een lijst van de gebieden van communautair belang goed voor elk van de negen biogeografische regio's in de EU

3. Binnen zes jaar na selectie van een gebied van communautair belang moet het betrokken EU-land het als speciale beschermingszone aanwijzen

(Europese Commissie kan ook met instemming Raad gebieden aanwijzen)

NATURA 2000

Ieder plan of project dat een significant effect kan hebben op een Natura 2000-gebied, dient op passende wijze te worden beoordeeld. EU-landen mogen pas instemmen met een plan of programma als zij de zekerheid hebben verkregen dat het geen significant effect heeft op de natuurlijke kenmerken van de beschermde gebieden.

Bij ontstentenis van alternatieve oplossingen mogen sommige plannen of projecten met significante negatieve effecten om dwingende redenen van groot openbaar belang worden toegestaan (d.w.z. redenen van sociale of economische aard). In dat geval moeten EU-landen compenserende maatregelen invoeren om ervoor te zorgen dat de algehele samenhang van Natura 2000 bewaard blijft.

Implementatie

Eerder in verschillende wetten (Flora- en faunawet, Boswet en Natuurbeschermingswet 1998) maar nu in de nieuwe Natuurbeschermingswet sinds 1 januari 2017.

Systeem: minister wijst gebieden aan, provincies (GS) beheren en houden in stand

Europa en milieu