Jezus en de Samaritaanse vrouw
“Heb je misschien een beetje water voor me?” Vriendelijk vraagt de Joodse man de vrouw of ze wat drinken voor hem heeft. Ze is verbaasd: een Joodse man die haar, een Samaritaanse, aanspreekt. Sterker nog, die haar iets vraagt. Meestal blijven Joden en Samaritanen bij elkaar uit de buurt. Ze moeten elkaar niet zo, er is over en weer veel afkeer en onbegrip.
Nu zit die Joodse man hier, aan de rand van de waterput en de vrouw schenkt hem water uit haar kruik. Gaandeweg wordt haar duidelijk met wie ze te maken heeft. Jezus, de Zoon van God. Degene die helemaal leeft zoals God het bedoelt. Wat een contrast, hoe verschillend is haar leven. Toch is er geen spoor van veroordeling of afwijzing. Integendeel, ze raken in gesprek en daarna haalt ze ook haar dorpsgenoten erbij.
De Samaritaanse vrouw voldoet niet aan alle wetten en regels die in het Oude Testament beschreven staan. Maar voor de persoon die zij is, heeft Hij slechts liefde en belangstelling. Hiervoor is Hij naar deze wereld gekomen. Op alle mogelijke manieren wijken mensen af van de principes die Gods bedoeling waren met Zijn schepping. Toch is er bij Jezus geen veroordeling. Ieder persoon is welkom bij Hem!
Je leest in de verhalen van het Evangelie geen onverschilligheid, maar juist liefdevolle betrokkenheid. Oprechte belangstelling voor wie jij en ik zijn. Hij ziet ons staan en wil het leven met ons gaan. Hoe we ons ook voelen, wat onze voorkeuren ook zijn. Je kunt altijd bij Hem terecht!
Lesduur is: 50 min
