De kleine WALVIS en De kleine WALVIS in de WINTER

• Taal
• Basisschool
• Groep 1,2

Boy woonde aan zee. 

Samen met zijn vader en 6 katten.

's Morgens ging de vader van Boy al vroeg naar zijn vissersboot.

Dan bleef hij de hele dag weg.

Hij kwam pas weer thuis 

als het donker was.

Op een nacht raasde er een storm rond het huis.

In de ochtend ging Boy naar het strand om te kijken wat er op het strand aangespoeld was. 

Toen hij langs het water liep zag hij in de verte iets liggen.

Hij rende er naartoe en kon zijn ogen niet geloven!

Er was een kleine walvis aangespoeld.

Boy vroeg zich af wat hij moest doen.

Hij wist dat het voor een walvis 

niet goed is om op het droge te zijn.

"Ik moet snel zijn," dacht hij.

Boy deed alles wat hij kon om te zorgen dat de walvis zich thuis voelde.

Hij vertelde verhalen over het leven op het eiland. De walvis kon heel goed luisteren.

Het werd avond en het begon donker te worden.

Roy was bang dat zijn vader boos zou worden als hij de walvis ontdekte.

Op de één of andere  manier kon hij de walvis de hele avond geheim houden.

Het lukte hem zelfs om stiekem wat eten naar de walvis te brengen.

Maar hij wist dat dit niet lang zou duren.

Daar ging de deur van de badkamer al open.

De vader van Boy was niet boos. 

Hij had het zo druk gehad 

dat hij niet merkte dat Boy 

zich wel eens eenzaam 

voelde. 

Hij zei dat ze de walvis terug naar zee moesten brengen. Daar hoorde de walvis thuis.

Boy wist dat dit het beste was.

Maar het was niet gemakkelijk om afscheid te nemen.

Hij was blij dat zijn vader erbij was.

Boy dacht nog vaak aan de walvis terug.

Hij hoopte dat hij OOIT op een mooie dag 

zijn vriend nog eens zou zien.

"PAPA!" riep hij nog een keer.

De kleine boot bonkte hard tegen de rotsen.

Boy sprong aan wal.

Hij zag schimmen in de verte.

 

"Is dat mijn papa?" 

Boy begon weer hard te roepen: 

PAPA!